Dit weekend besloot ik me eens te verdiepen in het concept “Tenpages”. U heeft er vast wel van gehoord en anders moet u het maar even opzoeken. Op Tenpages kan iedereen (ja u leest het goed, iedereen) een manuscript van 10 pagina’s uploaden in de hoop op lezerspubliek).

Tenpages is zo’n voorbeeld dat wordt geroemd door de zogenaamde ‘nieuwe uitgevers’. Nieuwe uitgevers zijn visionair. Nieuwe uitgevers zijn mensen die oude uitgevers dom en star vinden, want nieuwe uitgevers hebben opnieuw het wiel uitgevonden. Nieuwe uitgevers vinden het een achterhaald concept om schrijver aan een oude uitgever te koppelen, immers schrijvers kunnen dat allemaal zelf wel. Een redacteur huur je in, beetje marketing er over heen, klitskletsklandere op Facebook en Twitter en de miljoenenverkopen vliegen je om de oren. Dat we ons zoveel jaar hebben laten beetnemen door die geldwolven die zich uitgever durven te noemen. Uitgeven van ons geld zeker?

En dus schieten initiatieven als Tenpages als paddenstoelen uit de grond. Nu is er volgens mij maar één manier om te kijken naar nieuwe initiatieven en oude businessmodellen. Voegt men wat toe? En als ik toevoegen schrijf, dan heb ik het over faciliteren van het contact tussen schrijver en lezer, dat is immers het voor het boekenvak relevante toevoegen. Laat ik kort zijn, het antwoord is nee. Tenpages faciliteert zeker mensen die schrijven. Immers goed of niet, alle rotzooi die je kwijt wilt kun je uploaden naar Tenpages (gratis) en iedereen die zich dood verveelt kan door al die slecht geschreven manuscripten heen zwoegen in de hoop dat ene pareltje te vinden.

Nu vind ik iemand die schrijft nog niet een schrijver. Als ik tegen een bal aan schop ben ik immers nog geen voetballer? Het verschil tussen iemand die schrijft en een schrijver wordt gezien door de goede middleman. Het werk van de echte uitgever is uit die ongelofelijke hoop rotzooi de echte schrijver te halen. Dat is zijn werk. Tenpages is geen uitgever, immers Tenpages laat het selecteren over aan de lezer.

Nu de lezer. Wordt de lezer geholpen door het Tenpages initiatief? Ik zou denken van niet. Als je na gaat wat een enorme voorraad uitgegeven boeken er al over de lezer wordt uitgestort, zou er dan echt behoefte bestaan aan nog veel meer niet gefilterde hoeveelheid schrijfdiarree? Het antwoord is nee. Het is fijn voor hen die niet kunnen schrijven dat er zoiets bestaat als Tenpages, zeker waar. Maar een nieuw businessmodel voor het boekenvak zie ik er niet in. Dat wordt pas anders als Tenpages de rol van filter op zich gaat nemen. Dus de ergste rotzooi er gewoon afhalen en de mooiste manuscripten promoten, dan pas zie ik een nieuwe uitgever.