Wat een genot om in dit tijdperk auteursrechtjurist te zijn. De initiatieven in met name de media- en entertainmentbranche buitelen over elkaar heen en telkens weer moeten wij ons afvragen: “mag dat?”

ReDigi (ik werd er via INCT en E-commerce op geattendeerd) kent het volgende businessmodel. Stel, je heb genoeg van een digitale muziekdownload, dan biedt je die aan ReDigi aan. ReDigi kijkt op jouw computer, trekt je afspeelmachtigingen in, betaalt je een vergoeding en kopieert het bestand naar haar eigen marktplaats. Een tweedehands download markt is geboren. ReDigi is in New York al voor de rechter gesleept om dit initiatief, en dat gaat in Europa vast ook gebeuren. Bij de platenmaatschappijen worden de messen al geslepen.

Heeft ReDigi juridisch kans van slagen? Ik zou denken van wel met een beroep op het uitputtingsrecht. Kort gezegd betekent dat dat het auteursrecht op een exemplaar van een werk verloopt (is uitgeput) zodra het rechtmatig is aangeschaft. In gewone mensentaal: als u een boek of een cd koopt, dan mag u het daarna zonder probleem doorverkopen aan iemand anders. Tot voor kort werd uitputting alleen maar aangenomen waar het ging om fysieke exemplaren. Maar hoe zit het digitaal?

Enige tijd geleden deed het Europese Hof van Justitie een uitspraak in de zaak tussen Oracle en Usedsoft. Het Hof oordeelde dat software indien via internet gedownload, kan worden doorverkocht op voorwaarde dat de verkoper zijn eigen versie onklaar maakt.

Nu roepen diverse auteursrechtgeleerden dat het hierbij alleen maar om verkoop van software ging met een in de tijd onbeperkte licentie, dus niet zo maar toepasbaar op andere zaken. En dat is waar. Het is niet zo maar toepasbaar op andere zaken, maar….

Uit de uitspraak blijkt dat het Hof oog heeft voor de ratio van het auteursrecht. Door middel van het auteursrecht worden rechthebbenden beschermd voor zover zij dat nodig hebben. Het auteursrecht begeleidt de maker tot aan de drempel van de verkoop. Logisch ook. Zodra een exemplaar is verkocht heeft de rechthebbende zijn geld gehad en is de tegenprestatie voor het creatieve werk verricht. Als dat een logische redenering is voor fysieke werken, dan is dat evenzeer een logische redenering voor digitale werken.

En dus denk ik dat ReDigi een redelijke kans van slagen heeft in een procedure binnen Europa. Is dat slecht nieuws voor de muziekindustrie? Ik zou denken van niet. Als je weet dat je de mogelijkheid hebt een eenmaal aangeschaft product weer te verkopen, dan verlaagt dat de drempel om nieuw te kopen. Zonder dit mechanisme zou niemand een nieuwe auto kopen bijvoorbeeld. En dus verwacht ik dat ReDigi businesswise iets gaat toevoegen aan de muziekindustrie. Wie denkt dat deze branche zich door een dergelijke logische afweging laat leiden komt echter bedrogen uit. Ik weet zeker dat ReDigi voor de rechter wordt gesleept. To be continued.