Geen Nobelprijs voor de literatuur dit jaar. De reden? Jean Claude Arnault is inmiddels veroordeeld voor verkrachting en mag twee jaar de cel in. Nu wil het geval dat Arnault gehuwd is met mevrouw Frostenson. En mevrouw Frostenson is permanent lid van het comité dat de Nobelprijs voor Literatuur toekent, dat comité kent overigens alleen maar permanente leden. Nu heeft het wangedrag van Arnault op zichzelf natuurlijk niets te maken met mevrouw Frostenson (althans dat mag ik hopen), maar er is meer aan de hand. Arnault zou ook al jaren vooraf de identiteit van de winnaars hebben laten lekken zodat zijn vriendjes daar hun voordeel mee konden doen bij gokkantoren. En die informatie kon hij natuurlijk alleen uit de slaapkamer, die hij deelt met mevrouw Frostenson, hebben verkregen. Grote ruzie in het comité, een aantal leden waaronder de voorzitster stapten op en uiteindelijk ook Frostenson zelf. En nu verkeert het comité in crisis, immers de statuten moeten worden aangepast om er voor te zorgen dat het comité wordt voorzien van verse leden, zie hier in het kort de voorgeschiedenis. En dus wordt dit jaar niet de Nobelprijs voor Literatuur toegekend, jammer Haruki.

Niet geheel toevallig valt het schandaal rond Arnault, ongeveer samen met dat rond Weinstein en Brett Kavanaugh. Allen worden beschuldigd van zoals we dat tegenwoordig eufemistisch noemen seksueel overschrijdend gedrag, #Metoo. Nu viel mij in het bericht op dat Arnault inmiddels 71 jaar oud is, een eerbiedwaardige leeftijd en één waarbij je verwacht dat je inmiddels je handen en je geslachtsdeel thuis houdt, maar niets van dat alles. De overeenkomst tussen deze mannen (en anderen zoals bijvoorbeeld monsieur trente centimetres, Strauss-Kahn, Bill Clinton en Donald Trump) is dat het machtige mannen zijn. En dit soort machtige oudere mannen hebben een simpele verhouding tot seks. Ze vinden als het ware dat het er bij hoort. Veel aandacht van de camera’s, een vette bankrekening en als je een aantrekkelijke vrouw tegen komt, dan klim je daar gewoon op, niks te maren.

De andere kant van de medaille is dat een beschuldiging al voldoende is om iemand in diskrediet te brengen, hetzij de beschuldigde, hetzij degene die beschuldigt. Het is ja of nee, zwart of wit en het leven is niet zwart of wit, het kent tenminste vijftig tinten grijs. Ik ben er niet bij geweest toen Kavanaugh en Ford in een kamer verkeerden, als ze al in een kamer verkeerden. Ik geloof niet in eigenrichting en in trial by media. Ik heb over dit soort zaken pas een mening als er een veroordeling door een rechter is uitgesproken en dat is nu gebeurd met Arnault. Jan Kloot Arnault is een gekwalificeerde ouwe viezerik. En Murakami moet nog een jaartje wachten met het winnen van de Nobelprijs. Ik bid inmiddels dat hij zijn handen thuis houdt.