December vorig jaar tikte het College bescherming persoonsgegevens Google op de vingers wegens schending van de privacy van de gebruikers van diverse Google-diensten. De schending werd veroorzaakt door de aanpassing van de privacyvoorwaarden van het bedrijf. Doordat wij over een toezichthouder beschikken om over onze privacy te waken, kunnen de Amerikaanse diensten niet ontsnappen aan onze regels ter bescherming van het recht op privacy. Maar wie waakt er over onze vrijheid van meningsuiting en het recht om informatie te vergaren?
Het is juist dat recht dat op het spel staat bij de maatregelen die de blogdiensten hebben aangekondigd.
Waartoe dat kan leiden, bleek toen Heleen van Royen in haar roman De hartsvriendin webadressen had opgenomen van pornosites. Het was functioneel gebruik van bestaande adressen in een roman: de hoofdpersoon bezocht die sites. Apple weerde het boek echter uit haar winkel vanwege de haar onwelgevallige webadressen. Porno in romans mag niet.
De weg van porno naar andere onwelgevallige uitingen is glad en vol valkuilen. Vorige zomer liet de Turkse premier Erdogan de toegang tot Twitter voor Turkse internetgebruikers blokkeren. De reden? Erdogan was boos omdat via de blogdienst voor microberichten opgenomen gesprekken werden verspreid waarin hij zijn zoon opdracht geeft grote hoeveelheden contant geld te verduisteren vanwege een onderzoek naar corruptie. De westerse wereld reageerde toen geschokt. Blogdiensten zijn immers onmisbare dienaren van het vrije woord. Het Turkse Constitutionele Hof verklaarde de blokkade snel ongrondwettig.
http://www.volkskrant.nl/opinie/blogdiensten-beknotten-vrijheid-meningsuiting~a3891748/