“Bitter Sweet Symphony komt naar huis”
Aldus Richard Ashcroft, zanger van The Verve, op Instagram.
Bitter Sweet Symphony is al meer dan 20 jaar hét voorbeeld van een plaat waar de artiest geen cent aan heeft verdiend – althans, niet rechtstreeks – vanwege een conflict over de auteursrechten.
Hoe zat het ook weer?
The Verve nam een sample van de orkestrale versie van het Rolling Stones nummer “The Last Time”, zoals uitgevoerd door The Andrew Oldham Orchestra. En daarmee legden ze de basis voor één van de bekendste Britpop nummers aller tijden.
Naar verluidt regelde The Verve wél de clearance van de sample, maar ging het mis rondom de toestemming van de originele makers: de Stones. Volgens de originele afspraak tussen The Verve en de Stones was er alleen toestemming voor het gebruik van een stukje van 5 noten van het nummer tegen een 50/50 royalty split. Maar The Verve gebruikte meer dan dat.
Daarop startte de manager van de Rolling Stones, tevens de eigenaar van de B.V. waarin de auteursrechten van de Stones waren ondergebracht, een rechtszaak. Deze werd onderling geschikt met als belangrijkste gevolg dat Mick Jagger en Keith Richards aan de songwriting credits werden toegevoegd en dat zij alle royalties voor het nummer ontvingen.
Tot nu.
Na een verzoek van het management van Ashcroft aan Jagger en Richards, hebben deze laatsten besloten hun aandeel in de rechten over te dragen aan Ashcroft. Bovendien hoeven ze hun naam niet langer terug te zien in de songwriting credits én gaan vanaf nu alle royalties over het nummer naar Ashcroft.
Aan het statement van Ashcroft valt af te lezen hoezeer hem dit raakt; voor hem was Bitter Sweet Symphony zijn onterecht afgenomen kindje:
“This remarkable and life affirming turn of events was made possible by a kind and magnanimous gesture from Mick and Keith (…). I would like to thank the main players in this (…) lastly a huge unreserverd heartfelt thanks and respect to Mick and Keith.”
Bovendien hoeft hij niet meer met zijn vingers in zijn oren te zitten voorafgaand aan wedstrijden van het Britse voetbalelftal (waarbij vooraf altijd Bitter Sweet Symphony wordt gedraaid).
Eind goed, al goed.